جلبک و قارچ

تریکودرما قارچ Trichoderma longibrachiatum گزارش شده است که Heterodera avenae و Meloidogyne incognita  را که می توانند پتانسیل کنترل زیستی خود را نشان دهند ، مدیریت می کنند. آنتی بیوز:این یک رابطه متضاد بین دو میکروارگانیسم است ، که در آن یکی به دلیل متابولیت ها یا آنتی بیوتیک های آزاد شده توسط فرد دیگر ، به طور نامطلوب تحت تأثیر قرار می گیرد. گزارشات شیمیایی و تحلیلی نشان می دهد که 373 متابولیت ثانویه مختلف مانند پپتایبول ها ، NRP ها ، ترپن های فرار و غیر فرار ، پیرون ها و ترکیبات حاوی نیتروژن به دست آمده از گونه های تریکودرما پتانسیل بسیار خوبی در تولید آنتی بیوتیک ها و متابولیت های ثانویه نشان دادند. گلیوتوکسین و گلیوویدیدین ازتریکودرما قارچ T. virens ، viridin، alkylpyrones، isonitriles، polyketides، peptaibols، diketopiperazines and sququiterpenes جدا شده از Trichoderma.  trichodermin .،  و 6-Pentyl-2H-pyran-2-one (Garnica-Vergara et. برخی از نمونه هایی که در برابر پاتوژن هدف در شرایط in vitro و / یا درجا موثر هستند یافت می شوند.

گیاهان عمدتا چند سلولی، اکثراً یوکاریوتهای فتوسنتزی پادشاهی Plantae هستند. از نظر تاریخی ، گیاه ها به عنوان یکی از دو پادشاهی شامل تمام موجودات زنده که حیوان نبودند ، تحت درمان قرار گرفتند و همه جلبک ها و قارچ ها به عنوان گیاه درمان شدند. با این حال ، تمام تعاریف فعلی از Plantae قارچ ها و برخی از جلبک ها ، و همچنین پروکاریوت ها (باستان و باکتری ها) را حذف می کنند. با یک تعریف ، گیاه کلاد Viridiplantae (نام لاتین "گیاه سبز") را تشکیل می دهند ، گروهی که شامل گیاه گلدار ، مخروط ها و سایر ژیموسپرم ها ، سرخس ها و متحدین آنها ، شاخ و برگ ، شاخه های کبدی ، خزه ها و جلبک های سبز است ، اما از این موارد استفاده نمی کند. جلبک های قرمز و قهوه ای.

اندوفیت ها اغلب به صورت عمودی به گیاه میزبان منتقل می شوند، یعنی از نسلی به نسل دیگر از طریق بذر یا تکثیر رویشی، مانند آنچه در قسمت Neotyphodium دیده می شود. این اندوفیزها معمولاً استریل هستند. با این حال، چند قارچ، مانند Epichloe spp، قادر به سازگاری با تغییرات محیطی و تولید مثل اسپورهای جنسی هستند که بدون شک گیاه میزبان مجاور را آلوده می کند. از طرف دیگر ، در حین انتقال افقی، این آندوفیزها از طریق تولید مثل جنسی یا نامشخص جنسی برای حشرات و پراکندگی باد اسپور تولید می کنند. همچنین ممکن است یک اندوفیت از طریق قرار گرفتن در معرض یک گیاه آلوده در نزدیکی به صورت افقی منتقل شود. سپس این آندوفیزها تولید مثل می کنند که منجر به اثرات مفیدی یا مضر می شود.

اهداف: اگرچه روشهای مولکولی به پیشرفت خود ادامه می دهند و سریعتر در دسترس قرار می گیرند، در شناسایی آسپرژیلوس میکروسکوپ و کشت معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و ابزارهای ضروری برای شناسایی مشخصات مورفولوژی ویژگی های گونه های آسپرژیلوس هستند. در این مطالعه ما بر روی روشهای مورفولوژیکی از جمله تأکید می کنیم. خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی برای شناسایی گونه های آسپرژیلوس جدا شده از نمونه های محیطی و بالینی.

مطالعه مقاله اصلی انگلیسی

روش کار: ما از چهار رسانه دیفرانسیل استفاده کردیم: czapek dox agar (CZ) ، آگار مخمر czapek (CYA) ، آگار عصاره مالت (MEA) و مخمر czapek 20 درصد آگار ساکارز. خصوصیات مورفولوژیک کلنی ها بر روی محیط های کشت فوق و نیز ویژگی های میکروسکوپی گونه های مهم مورد مطالعه قرار گرفت و سپس با خصوصیات سویه های آسپرژیلوس استاندارد مقایسه شد. سوالات اصلی ما سویه های آسپرژیلوس ایران جدا شده از نمونه های بالینی و محیطی بودند. گونه های استاندارد آسپرژیلوس برای توسعه مطالعه شامل. A. fumigatus، (JCM 10253)، A. flavus (JCM 2061)، A. niger (JCM 10254)، A. nidulans (JCM 02728)، A. tereus (JCM 10227). خصوصیات مورفولوژی فرهنگ های آسپرژیلوس مورد مطالعه قرار گرفت ، خصوصیات مهم و قابل توجه ماکروسکوپ در شناسایی گونه ها قطر کلون ، رنگ (کونیدا و معکوس) ، اگزودات ها و بافت کلنی بود. خصوصیات میکروسکوپی برای شناسایی شامل سرهای محروم ، استیپ ها ، شکل و سریال وزیکول های رنگی و طول ، پوشش متلا ، اندازه کونیدیا ، شکل و زبری همچنین ویژگی های کلونی از جمله قطر بعد از 7 روز ، رنگ کونیا ، میسلیا ، اگزودا و معکوس ، بافت کلونی و شکل. سرانجام ما خصوصیات مورفولوژیکی جدا شده های آسپرژیلوس آزمایش شده را با نمونه های استاندارد مقایسه کردیم.

یافته ها: جدایه های آسپرژیلوس در سطح گونه ها با استفاده از محیط کشت تمایز شناسایی شدند. در مجموع 205 ایزوله آسپرژیلوس مورد مطالعه شامل: 153 (75?) آسپرژلی محیطی و 52 مورد (25?) ایزوله بالینی. در 11 گونه آسپرژیلوس شناسایی شده ، A.flavus (55?) ، A.niger (31.7?) و A. fumigatus (8.7?) شایع ترین ایزوله آسپرژیلوس از همه نمونه ها بودند. نتیجه گیری: از نظر ما روش شناسی با استفاده از رسانه های افتراقی مطمئن ترین و حساس ترین روش برای شناسایی مشخصات گونه های مهمتر از نظر پزشکی آسپرژیلوس است.

علاوه بر خاصیت قارچکشی، قارچکش بیولوژیک تریکودرماروت می تواند عمل حذف فلزات سنگین را در خاک انجام دهد. طبق آزمایشی که در دانشگاه علوم کشاورزی ساری روی گیاه جو و گندم انجام شد تریکوردما توانست تحمل گیاه را در مقابل مقادیر بالای فلز سنگین کادمیوم موجود در خاک بالا ببرد. هم چنین این قارچ به تنهایی توانست عملکرد رشد و تولید دانه را در این گیاهان مهم در مقادیر قابل توجهی بالا برد. نیترات کادمیوم یک از عناصر سنگین بوده که وجود آن در خاک مانند سایر فلزات سنگین برای گیاهان سمی است و رشد و بقاء آن ها را به خطر می اندازد. قارچکش بیولویک تریکودرماروت می تواند در خاک هایی که غلظت فلز سنگین در آن ها بالاست استفاده شوند تا علاوه بر حذف این فلزات به استقرار گیاهان در این مناطق آلوده کمک کند.